Het afgelopen weekend heb ik voor een groot deel besteed aan de snelweg. Vrijdag gingen we eerst naar Nederland via de A1. Het trok zich terug, Bouwplaats naar bouwplaats. Tegen 17 Cati en had ik eindelijk klok in Enschede, net over de grens, op onze nieuwe grootzeil van toepassing. Het is 10 Jaar in de achterkajuit van een wedstrijd 32 besteed, omdat het tuig was omgezet naar rolsysteem. Voorheen was het slechts een jaar in bedrijf. Op klinknagels, heeft gecorrodeerd wat zich, in de voet zijn er drie roestplekken – maar verder nog ruim boven. Stabiele naaien, Twee riffen, 300 Euro - was zal man mehr? “Een wedstrijd zeil teken”, hoed Cati gefordert, omdat je van de tulp in het zeil. Zelfs dat zij, want er is inderdaad een zusterschip. En een zeil deksel op, er was vrij boven!
Na de korte reis naar Nederland, heb ik vervolgens verkocht in het kader van Cati familiefeesten in Minden, en ik blijf Wolfsburg, naar mijn familie. De belangrijkste reden was, leveren een marine triplex paneel, van mij mijn broer (Student Holzbautechnik) Green Wood wil een nieuwe plug-Schott. De tweede voornaamste reden voor de stop: Opnieuw na vele weken van mijn familie! 🙂 Eigentlich sollte es dann am Samstag gleich morgens weiter nach Kopperby gehen, maar zoals u weet het zo – het gaat niet weg. Eerst dacht ik dat het was Grillen, waarin mijn moeder heeft overtroffen zich opnieuw, dan is de ontmoeting met mijn vriend Samuel en oom Uwe, nog niet gezien die beide Ik heb lang.
Zondagmiddag was ik eindelijk op de hellingen naar het noorden. Vakantie Verkeer, zoals verwacht. Vier uur die ik nodig had voor de route van Kopperby. Na een heerlijke koffie met Nico en Birte van de Onzin Het ging toen meteen aan de slag. De schotel in het voordek, het luik lekte onder de, was bijna vol toen ik aankwam. Het werd tijd, om iets te doen.
Nadat ik worstelde me uren in de week voor, om het wiel te krijgen uit de kolom, Ik moest eigenlijk monteer de bummelig Luks 1,5 Dagen worden toegewezen. Een, twee uur, om het te krijgen naar beneden, halve dag voor reparatie en drogen, dan een, twee uur voor de assemblage. Ik heb uiteengezet, zodat, te zwoegen tot zonsondergang. Maar tot mijn verbazing was het 1,5 Uur over het podium. Past, namelijk perfect!
Het past eigentich zelfs beter dan het oude gedeelte, de. Er was iets. Ik heb ook nu gebruikt met de opening naar voren, zodat we later, in het Caribisch gebied, Passage aan boord kan creëren. Dan verankerd de voorste luik staat open voor de wind en de andere van de wind weg. Hierdoor ontstaat zuig.
Dan wilde ik het grootzeil raken, Maar past niet. De Mastrutscher zijn te ruim. Ik zal alleen maar hoeft te vervangen.
Dus ik had gezorgd 20 Klok op de weg terug naar Hamburg en moest twee te maken, drie uur, Om voor de start van het nieuwe werk week een beetje <Jeugd Taal> om te relaxen </Jeugd Taal>. Voor het weekend slangen vrij, als men creëert door de vele verbouwingen, twee extra werkdagen. Het is tijd, dat alles wordt gedaan en we zijn op 28. Juli kun je gaan zeilen eindelijk.
Op de weg terug naar Hamburg, ben ik nog steeds gevangen in de dag des oordeels:
Goed, dat het luik afgedicht en gelijmd.
John
