Geachte lezers,

ein arbeitsreiches Wochenende liegt hinter Cati und mir. Von Freitagfrüh bis Montagnachmittag haben wir in Hellevoetsluis (an der Haringvliet in Nederland) an der Neuen Maverick gewerkelt.

Aber vorweg Zunächst einmal etwas zu dem neuen Boot – das hatte ich ja noch gar nicht näher beschrieben …

De “Maverick te” ist eine Contest 33. Gebaut laut Verkaufsannonce 1974 – maar met de romp nummer 13 ze misschien een beetje ouder worden. Ik informeerde precies op het erf en ben benieuwd, die nog moeten verslagen. Van de afmetingen in 10 Meter lang, 3,15m breed en met een diepgang van 1,60 m. Gemotoriseerd het is nog steeds verbonden met de eerste motor, een Volvo Penta MD-2B. Vergelijkbaar met de kleine tijd om de Maverick.

Zoals te zien in de foto's, de boot werd niet gebruikt in de afgelopen jaren. Dus waarschijnlijk nog wat werk zal tot ons komen, We willen hen veroordelen in april in de Oostzee. Boven alles, het eerst nodig was, om declutter en reinig de boot van de grond af. Voor de job is hetzelfde Cati meldde zich vrijwillig. Ik wilde mezelf te maken op hetzelfde moment het, werken tot de oude dame technisch.

Afgelopen vrijdagmiddag tegen dus we kwamen in Hellevoetsluis, en begon onmiddellijk met het werk. Van deze, de foto's vertellen. Viel Spaß dabei 🙂

John

Op de avond van aankomst nog snel, een grote supermarkt winkelen: Flessen wijze Grooming.

Maar tussen: De eerste maaltijd aan boord. Ontbreken van een hete tin gerechten en worst stokbrood. En de kennis: Wat een waanzinnig groot schip! 🙂

'S morgens: Mist. Vochtigheid in de boot 80%.

De brug is ijzig en glad krankzinnig.

Eerst gingen we naar de decluttering.

Ongelooflijk, wat er allemaal aan het licht komt. Een van Reed's Almanac 1987. Als de boot moet zijn geweest op de Noordzee laatste.

Catalogus van varen apparatuur 1978

Ketchup: Vervallen in het jaar 2001. Record? Geen. Was bier in de koelkast, dat was de millennium gone bad.

Enthousiasme. Maar kort na kwam van Cati het commentaar: “Toch: De boot is klaar om het bijna net zo mooi te maken, hoe later op de weg.”

Mijn site: Het bestuur elektra.

De volgende dag gingen we naar het dek verder. Te schrobben onder de kuipbanken, Ik gedemonteerd het makkelijk.

Verrassing: Een wetland.

Alles van.

Na een dag van hard werken in de avond bij het licht van een olielamp en een DVD op de laptop in de Salonkoje. Het gevoel: Wat een gigantische boot, In tegenstelling tot de weinig tijd Maverick. En wat een luxe! Binnen in het verwarmt op 22 Mate, de buitentemperatuur daalt tot 2 Graden onder nul.

In de ochtend is er sneeuw op de handdoek in de cockpit.

Na drie dagen van ambachten, ik ben nog steeds niet aan de motor te komen op de touwen, waarom hij altijd, wanneer ik probeer te starten, een kortsluiting gefabriceerd. Met mijn persoonlijke “technische tekeningen” Ik probeer te krijgen op de betekenis van enkele zeer obscure bedrading.

Rond de middag, denk ik ondersteboven in de machinekamer verloor de dader: De start relais. Zelfs tot aan de contacten kon wat roest te zien. Als je het vastschroeven …

… realiseren, dat aangezien geen functie te verwachten. Het onderdeel zoeken op het internet onthuld, dat een uitwisseling model over 250 € kosten. Slikken. Zoals ik verder kijken ik ben blij met de prijs. Ik denk dat is uit, de dingen die in de Goggomobil werden geïnstalleerd. Onder verzamelaars, zijn er deals tussen 1.000 en 1.700 Euro voor een origineel onderdeel.

De verwarming Bovendien heb ik. Of het werkt nog steeds?

Bouwplaats. Als het warmer wordt, misschien in 3 Weken, blijft.

Eerder heb ik al de lijnen gemeten en ik kan beginnen met het zoeken naar een vervanger.

Een beeld uit de cockpit na de reinigende werking. De rest van het dek hebben we nog niet geslaagd. Volgende keer. Ik zal hier verslag uitbrengen.